دوشنبه، مهر ۲۶، ۱۳۸۹

هیی


هر چه قدربخواهی لبخند را بر روی لبانت همیشگی کنی آنهم  به زور سنجاق .
هر چه قدر فکر های مثبت تمام افلاک را فراخوانی.
تا او نخواهد نمی شود، که
 شادی در خانه ات تار بتند
.
نمی دانم شاید مارا نمی بینی هی هستیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

۲ نظر:

سحر (درنگ) گفت...

سلام عزيزم
اميدوارم شاديهاي يكي پشت يكي ديگر در خانه تان را بزنند

زهرا گفت...

امیدوارم او بخواد که همیشه لبخند روی لبت بنشیند
همیشه به یادش باش...
زیرا که هر چه لبخند زدی تا الان و تمام تار های تنیده شده ی شادی دم در خانه تان داری از اوست
همیشه به یادش باش...
♥♥♥♥♥♥♥
موفق باشی