یاوه گویان دهانشان بزرگ
وقلبشان کوچک است.
عقلی ندارند .
آن ها فقط حرف می زنند.
فقط حرف .
بدون این که بدانند حرف های سیاه شان چه بر روح دیگران می گذارد
یاوه گویان را به یاوه شنیدن محکوم می کنم
تا ابد
تا آنجا که روحشان دستخوش تلنگری شود.
شاید.
1- خیلی وقتا هم یاوه گویان حرفای سپیدی میزنن ولی خوب یاوه میگن دیگه 2- کسی که عقل نداره رو به چی محکوم میکنی؟ خب عقل نداره دیگه.از کجا درک کنه که داره یاوه میشنوه؟ چطوری محکومیتشو درک کنه؟ 3- کسی که عقل نداره، دهن داره، چطور ممکنه روحش دچار تلنگر بشه؟ 4- اصلا اگه روحی در کار نباشه اونوقت چی؟ 5- این اشاره غیر مستقیم به انتظار کشیدن، منو یاد یکی از شعرای فروغ میندازه... البته معموللا انتظار از نوعی جبری انگاری و استیصال میاد.در مقابل چیزی که میتونی کاری بکنی اقدام کن. در مقابل چیزی که نمیتونی فراموش کن. 6- ندارد 7- ... 8- ؛)
به ناشناس می دونی اون افرادی که یاوه می گن همیشه فکر می کنن که عاقلن در حالی که فقط دارن یاوه می گن .منم محکومشون می کنم به یاوه هایی که با فکرشون جور در نمیاد تا هی بشنون هی بشنون تا ابد البته شاید اون موقع با همون فکر ناقص پیش خودشون بگن ممکنه کسی از دست حرف های ما هم ناراحت بشه همونطوری که ما از این یاوه شنیدن ها خسته شدیم . به هر حال بداهه بود عزیزم .من دوست ندارم همه چیز رو انکار کنم این طوری اعصابم شدیدا خورد میشه در مقابل این کارها سکوت کردم آزار دیدم و در دل خودم محکومشون کردم این کارهایی بود که می تونستم انجام بدم
یه چیز جالب اینه که تو خیلی از نیش کلمات آسیب دیدی. حالا اینا چه از طرف خویشانی مثل من و امثال من بوده یا از طرف غریبه ها. چیزی که مثلن از طرف خودم میتونم بگم اینه که قصدی برای رنجوندنت نداشتم اما واضحه که آثار خیلی از کلمات هنوز روی روحت مونده. به طوریکه گاهی فکر میکنم بدون اینکه بخوای تبدیل شده به یه بغض فروخورده که با اینکه سالها گذشته اما هنوز هم اذیت کننده است! یه فکری به حالش نمیکنی؟
یه سوال فنی(هیچ، به یاوه و یاوه گویی هم مربوط نیست): این عکسا رو از کجا پیدا می کنی؟ خیلی شفاف و خوش کیفیتن. راستی "یاوه" ینی چی؟ اِ! شد دوتا سوال! ولی یکیش فنی نیس ;) :)
به فریده بلا اول بگم که این پست کلی بود و اصلا ربطی به شما نداشت .بعدشم من تا حالا خیلی سعی کردم خاطرات گاهی تلخ و حرفهای گزنده رو فراموش کنم و اگر این کار رو نمی کردم قطعا ارتباطی برقرار نمی کردم .حتی نوشته هام حتی 1000 چیزه دیگه .پس من تلاش خودمو می کنم .ولی گاهی بعضی از عادت ها هست که همیشه تکرار میشه هم از طرف مقابل من هم از طرف خودم .من خودمو می تونم تا حدی کنترل کنم ولی طرف مقابل رو که نه پس بسیار آزرده میشم .مثل اون پست دیکتاتوری که نوشته بودی .خوب دیگه زیاد وارد جزییات نمی شم .به هر حال رفتارهای آزار دهنده زیاده دیگه چه قبل چه الان چه آینده .
به نجمه هسته ای بابا مهندس از این ورا .نه بابا خواهش می کنم .عوضش من به تو هرروز سر می زنم و وبلاگت رو می خونم آما کامنت نمی زارم دییییییییییییییییی ;))
خب قربونت برم زدی به خال. تو نمیتونی ماها رو کنترل کنی، اما شاید یه راهی باشه که علی رغم اینکه نمیتونی کنترلمون کنی بتونی ازمون آزار هم نبینی. البته این با مثلن بی قیدی فرق میکنه اما شاید یه راهی باشه که فارغ از اینکه اطرافیانت چه رفتاری باهات میکنن تو بتونی آرامش درونت و شادی اون رو بدون استرس و نگرانی حفظ کنی. شخصن سوادشو ندارم اما قلبن احساس میکنم که هست.
من رفتم پایتخت و اونجا همه جور قیمتی هست. من از یاشیکا خریدم رو کردم. 7 اینچ است و قیمت 75000 تومان. خیلی هم کیفیتش خوبه. مموری و فلش و هر چی دیگه بگی بهش میخوره. خیلی خوشحال کننده است.
۱۲ نظر:
آی گفتی
تازه اگه تلنگر به خودشون بیاره
1- خیلی وقتا هم یاوه گویان حرفای سپیدی میزنن ولی خوب یاوه میگن دیگه
2- کسی که عقل نداره رو به چی محکوم میکنی؟ خب عقل نداره دیگه.از کجا درک کنه که داره یاوه میشنوه؟ چطوری محکومیتشو درک کنه؟
3- کسی که عقل نداره، دهن داره، چطور ممکنه روحش دچار تلنگر بشه؟
4- اصلا اگه روحی در کار نباشه اونوقت چی؟
5- این اشاره غیر مستقیم به انتظار کشیدن، منو یاد یکی از شعرای فروغ میندازه... البته معموللا انتظار از نوعی جبری انگاری و استیصال میاد.در مقابل چیزی که میتونی کاری بکنی اقدام کن. در مقابل چیزی که نمیتونی فراموش کن.
6- ندارد
7- ...
8- ؛)
سلام مریم جان خوبی ؟ بابا شرمنده من این آدرس وبلاگتو هی فراموش میکنم نیس تو بلاگفا هم نمیشه ادش کرد اینه که یادم میره اینجا سر بزنم !
به ناشناس
می دونی اون افرادی که یاوه می گن
همیشه فکر می کنن که عاقلن در حالی که فقط دارن یاوه می گن .منم محکومشون می کنم به یاوه هایی که با فکرشون جور در نمیاد تا هی بشنون هی بشنون تا ابد البته شاید اون موقع با همون فکر ناقص پیش خودشون بگن ممکنه کسی از دست حرف های ما هم ناراحت بشه همونطوری که ما از این یاوه شنیدن ها خسته شدیم . به هر حال بداهه بود عزیزم .من دوست ندارم همه چیز رو انکار کنم این طوری اعصابم شدیدا خورد میشه
در مقابل این کارها سکوت کردم آزار دیدم و در دل خودم محکومشون کردم این کارهایی بود که می تونستم انجام بدم
یه چیز جالب اینه که تو خیلی از نیش کلمات آسیب دیدی. حالا اینا چه از طرف خویشانی مثل من و امثال من بوده یا از طرف غریبه ها. چیزی که مثلن از طرف خودم میتونم بگم اینه که قصدی برای رنجوندنت نداشتم اما واضحه که آثار خیلی از کلمات هنوز روی روحت مونده. به طوریکه گاهی فکر میکنم بدون اینکه بخوای تبدیل شده به یه بغض فروخورده که با اینکه سالها گذشته اما هنوز هم اذیت کننده است! یه فکری به حالش نمیکنی؟
یه سوال فنی(هیچ، به یاوه و یاوه گویی هم مربوط نیست): این عکسا رو از کجا پیدا می کنی؟ خیلی شفاف و خوش کیفیتن. راستی "یاوه" ینی چی؟ اِ! شد دوتا سوال! ولی یکیش فنی نیس
;)
:)
به لاله گلی عزیزم
یه سایت هست تازه کشفیدمش کلی باحاله حالا برات آدرسشو می فرستم.یاوه به معنای مهمل بیهوده هرز جفنگ
به این لینک هم می تونی مراجعه کنی
http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-47da4698f1ce4886a038ab334409f3ab-fa.html
به فریده بلا
اول بگم که این پست کلی بود و اصلا ربطی به شما نداشت .بعدشم من تا حالا خیلی سعی کردم خاطرات گاهی تلخ و حرفهای گزنده رو فراموش کنم و اگر این کار رو نمی کردم قطعا ارتباطی برقرار نمی کردم .حتی نوشته هام حتی 1000 چیزه دیگه .پس من تلاش خودمو می کنم .ولی گاهی بعضی از عادت ها هست که همیشه تکرار میشه هم از طرف مقابل من هم از طرف خودم .من خودمو می تونم تا حدی کنترل کنم ولی طرف مقابل رو که نه پس بسیار آزرده میشم .مثل اون پست دیکتاتوری که نوشته بودی .خوب دیگه زیاد وارد جزییات نمی شم .به هر حال رفتارهای آزار دهنده زیاده دیگه چه قبل چه الان چه آینده .
به نجمه هسته ای
بابا مهندس از این ورا .نه بابا خواهش می کنم .عوضش من به تو هرروز سر می زنم و وبلاگت رو می خونم آما کامنت نمی زارم دییییییییییییییییی ;))
به شکلات تلخ
آرزو بر جوانان مثل ما عیب نیست .باشد که تلنگری باشد
خب قربونت برم زدی به خال. تو نمیتونی ماها رو کنترل کنی، اما شاید یه راهی باشه که علی رغم اینکه نمیتونی کنترلمون کنی بتونی ازمون آزار هم نبینی. البته این با مثلن بی قیدی فرق میکنه اما شاید یه راهی باشه که فارغ از اینکه اطرافیانت چه رفتاری باهات میکنن تو بتونی آرامش درونت و شادی اون رو بدون استرس و نگرانی حفظ کنی. شخصن سوادشو ندارم اما قلبن احساس میکنم که هست.
من رفتم پایتخت و اونجا همه جور قیمتی هست. من از یاشیکا خریدم رو کردم. 7 اینچ است و قیمت 75000 تومان. خیلی هم کیفیتش خوبه. مموری و فلش و هر چی دیگه بگی بهش میخوره. خیلی خوشحال کننده است.
ارسال یک نظر