چهارشنبه، مرداد ۲۷، ۱۳۸۹

گذر روزها

                                                   





.
.
.
.
.
.

۸ نظر:

ناشناس گفت...

آخي. اينها واقعا همونها هستند

خودم گفت...

من عاشق اینم

پاییــــزبان گفت...

واي چقدر پير شدن!!! :)
خيلي دلم برات تنگه مريم مخصوصا اون روزايي كه درس ميخونديم همش پيگير هم بوديم....

لاله گفت...

امیدوارم هرگز این سن و سال خودم رو نبینم. من ترجیح می دم جوون مرگ بشم.

فاطمه پارساپور گفت...

ای بابا اینا چقدر مموشن.
به لاله خواستی جوون مرگ شی، قبلش بیا بریم یه چند جا تو این دنیا رو تجربه کنیم اونوقت منم پایه ام که با هم جوون مرگ شیم

شاپرک گفت...

سلام دوست همراه من
میدونی من ادبیات فرانسه خوندم 13 سال گذشته از لیسانسم و خبری که توی وبلاگم دادم حقیقتیه که خودم هم باور کردنش برام سخته

ناشناس گفت...

چقدر چولوس شده ان...
من اگه بهاین سن برسم خیلی سعی میکنم
جوون بمونم :)

ناشناس گفت...

قالب وبلاگت خیلی باحال شده